ความสุขคือสิ่งที่ทุกคนไม่ว่าจะเป็นใคร ผู้หญฺง ผู้ชาย เพศอื่น ๆ เด็ก ผู้ใหญ่ คนชรา ต่างก็ปรารถนาชีวิตที่อยู่โดยไม่มีความสุขก็คงเป็นชีวิตที่หายไจไปอย่างทรมานไม่ต่างจากคนป่วยขั้นโคม่า ความสุขที่แท้จริงย่อมต้องไม่ใช่สิ่งที่ฉาบฉวยมีแล้วหมดไป ความสุขที่ได้จากวัตถุสิ่งของ เงินทอง ยศตำแหน่ง หรือแม้แต่ความสุขที่มาจากคนอื่น ๆ ล้วนแล้วแต่เป็นความสุขที่หมดไปได้เสมอ ไม่แน่นอน แต่ความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ใจของเราเอง ความคิดเป็นกุญแจหลักที่จะไขออกสู๋ความสุขของใจ คิดอย่างไรให้ใจเป็นสุข
1.รักและเห็นคุณค่าของตนเอง
เคยสังเกตไหมว่าคนที่ไร้ความสุขเขามักจะวิ่งหาคุณค่าจากสายตาของผู้อื่น อยากมีคุณค่าในสายตาของคนรัก ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง เจ้านายหรือบางคนก็อยากมีค่าโดยอยากให้คนทั่วไปทุกคนในสังคมเห็นคุณค่าของเขา ดังนั้นเขาจึงทำทุกวิถีทางให้ตนเองดูมีค่าในสายตาคน บ้างก็ทำไปในทางที่ดีบ้างก็ทำไปในทางที่เสื่อม แต่ท้ายที่สุดแล้วหากเมื่อไรที่คนเหล่านั้นไม่เห็นคุณค่า มองในแง่ร้ายต่อตนเอง ลืมหรือละเลย คน ๆ นั้นก็จะหมดความสุข นั่นเพราะตัวเขาเองไม่ได้เห็นคุณค่าและรักตนเองมากพอนั่นเอง กลับมารักและเห็นคุณค่าตนเอง เติมตนเองให้เต็มแล้วความรัก การเห็นคุณค่าจากผู้อื่นจะเป็นของแถมให้ใจสุข
2.มองสถานการณ์ด้วยแง่บวก
มุมมองทำให้ใจสุขได้ สถานการณ์ในแบบเดียวกันเกิดขึ้นกับคนสองคน การรับมือในความคิดก็ต่างกัน แต่คนที่รับมือด้วยความคิดแง่บวกเสมอนอกจากระยะยาวในผลของมันท้ายสุดเขาจะชนะสถานการณ์นั้นแล้ว เขายังสุขที่ใจด้วยเมื่อได้คิดในแง่บวก เขาก็จะไม่ทุกข์ไม่ร้อนรนเต้าเร่าไปกับสถานการณ์เหล่านั้น สถานการณ์ก็ไม่สามารถเอาชนะใจของเขาที่คิดบวกได้
3.ให้อภัยผู้อื่น
การคิดแค้นแท้ที่จริงแล้วเป็นการสุมไฟให้กับอกตัวเราเอง การแค้นเคืองและไม่ให้อภัยไม่ได้เพียงแต่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามทุกข์ซึ่งบางครั้งเขาอาจไม่รับร็และไม่ให้ความสำคัญจึงไม่ทุกข์ไปกับเรา แต่เป็นเรามากกว่าที่ยังคงทุกข์กับการไม่ให้อภัยนั้น การให้อภัยเป็นการปลดล็อคสู่ความสุข
4.พอใจในสิ่งที่ตนมี
การไม่รู้จักพอก็เปรียบเสมือนการพายเรือที่น้ำรั่ว ทั้งต้องใช้มือหนึ่งพายเรือและอีกมือก็วิดน้ำออกจึงทำให้เหนื่อย มีแล้วก็อยากทมีอีกที่สมีก็ไม่พอใจ เมื่อไหร่พอก็หยุดทุกข์และเป็นสุข